صبح است ساقیا قدحی پرشراب کن زان   پیشتر که عالم فانی شود خراب خورشید  می ز مشرق ساغر طلوع کرد   روزی که چرخ از گل ما کوزه ها کند ما مرد زهد و توبه و ظامات نیستیم کارصواب باده پرستیست حافظا

دور فلک درنگ ندارد شتاب کن ما را ز جام باده گلگون خراب کن گر برگ عیش می طلبی ترک خواب کن   زنهار کاسه سر ما پرشراب کن با ما به جام باده صافی خطاب کن برخیز و عزم چزم به کارصواب کن