شعری از دوستی ناشناس

چند روز پیش شعر کوتاهی خواندم که نمی دانم از چه عزیزی بود، اما به دلم نشست. حال با کسب اجازه از آن دوست ناشناس آن را می نویسم : 

بوی خمیازه در سکوتت مُرد

به نگاهم کمی بدهکاری

توی آغوش من دوباره ببار

تو از این ابر ها چه کم داری؟