بهار نزدیک است ...

بهار نزدیک است ...

کوله بارش را باز می بندد زمستان

می نشیند منتظر در ایستگاه زندگی آرام

بهاران باز نزدیک است

و رویش می شمارد لحظه های سنگی دوری ز آواز بهاران را

درخت سیب می بندد به سر تاجی و می خواند حدیث تازه گشتن را

و سرسبزی غزل خوان می دمد رنگی دگر این باغ و بستان را

جهان در انتظار ناب آغازی مجدد، می کند بر تن لباسی باشکوه از یاس و ریحان

می نشیند روی برگ شمعدانی ها ، تب و تاب قشنگ یک تولد توی ایوان

بر پر پروانه ها رنگی دگر از عشق و سرمستی است

جهان در آرزوی یک پیام تازه از هستی است

تمام شاخه های بید اکنون با نسیم مهر می رقصند

و گنجشکان کوچک هم نوا با باغ می خندند

بهاران باز نزدیک است

سموم سرد دی ، از خاطرات باغچه محو است

پرستو قاصد آزاده ای از سوی یکتا خالق و حق است

همه جام جهان از عاطفه لبریز

طبیعت می کند صد جاده را گل ریز

همه جا یک نشان از جشن گل پیداست

سرآغاز حیات و روشنی اینجاست

باز می بندد زمستان کوله بارش را

می نشیند منتظر در ایستگاه زندگی آرام

بهاران باز نزدیک است

بهاران باز نزدیک است ...

                                                                                                                                    زمستان 88